Wirtualne Połczyno


FAQ FAQ SzukajSzukaj UżytkownicyUżytkownicy GrupyGrupy StatystykiStatystyki AlbumGaleria
RejestracjaRejestracja ZalogujZaloguj


Poprzedni temat «» Następny temat
Mechowo- historia i zabytki.
Autor Wiadomość
Kubuś2001 

Pomógł: 3 razy
Dołączył: 01 Lip 2009
Posty: 235
Skąd: Kaszuby
Wysłany: 2009-07-10, 08:51   Mechowo- historia i zabytki.

Skan z ,,Katalogu zabytków sztuki. Puck, Żarnowiec i okolice” wydanego przez Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. Warszawa 1989 rok.
 
     
konto usunięte
[Usunięty]

Wysłany: 2009-07-15, 20:42   

Groty mechowskie
Groty Mechowskie to najmniejsza podziemna trasa turystyczna w Polsce, za to jedyna tego typu jaskinia na całym Niżu Europejskim, powstała w okresie najmłodszego zlodowacenia.
Nie jest to ogromna pieczara. Ma 16 metrów szerokości, nieco ponad metr wysokości i ciągnie się wgłąb na ok. 30 metrów. Została ona odkryta przypadkowo w 1818r., była kilkakrotnie zasypywana i odsłaniana. Jej walory przyrodnicze są do tego stopnia interesujące, iż kolejni gospodarze ponawiali próby rekonstrukcji Groty, ostatnia właśnie trwa. Najnowsze badania jaskini przy pomocy nowoczesnych urządzeń geologicznych napawają smutkiem wszystkich miłośników tego cacka; strop komory głównej zbudowany jest z piaskowca i nadal grozi osypywaniem, stąd najpiękniejsza końcowa izba – z „sercem” ociekającym roztworem minerałów, mieniącym się wszystkimi barwami – jest dostępna tylko dla speolologów. Jedynym gwarantem uruchomienia całej trasy jest zainstalowanie urządzenia rejestrującego najmniejsze ruchy tektoniczne, pozwalające na szybką interwencję w razie zagrożenia, jego cena jednak w chwili obecnej przekracza możliwości finansowe gospodarzy Grot.

Źródło: www.mechowo.pl
 
     
Kubuś2001 

Pomógł: 3 razy
Dołączył: 01 Lip 2009
Posty: 235
Skąd: Kaszuby
Wysłany: 2009-07-17, 22:33   

Ciekawa strona o kościele i jego witrażach. Ale i trochę histori:

http://tonerwielkopolski....olaja%20Biskupa

,,Istniejący obecnie kościół o konstrukcji szkieletowej jest już trzecią świątynią z kolei w tym miejscu. Pierwsza spłonęła w roku 1583. Drugą o której wiadomo, że była "z pruskiego muru" rozebrano by mógł stanąć obecny kościół, którego fundatorem był Jacek Rybiński - opat oliwski w roku 1742. Kościół parafialny pierwotnie był p.w. Podwyższenia Krzyża św. obecnie p. w. śś. Jakuba St. i Mikołaja.
Około roku 1771 odnowiono wieżę z elewacją zachodnią. Z roku 1882 pochodzi podmurówka ścian nad fundamentem, a w 1916 r. Odnowiono wieżę i zmieniono pokrycie dachowe ( gonty zastąpiono dachówką ). Przed 1979 renowacja.
Kościół usytuowany jest wśród drzew na wzniesieniu otoczonym murem kamienno - ceglanym. Wystrój wnętrza działa zapewne na wyobraźnie zmęczonych codzienną pracą parafian. Być może przybliża im niebo. Kościół parafialny o konstrukcji szkieletowej posiada wypełnienia murowane z cegły i otynkowane, na fundamencie z ociosanych głazów narzutowych. Jest on jednonawowy z wydzielonym nieco cięższym i niższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie, przy którym od północnej strony znajduje się zakrystia. W przęśle zachodnim wbudowana jest do wnętrza wieża, mieszcząca w przyziemiu kruchtę.
Druga kruchta przy nawie od południowej strony. Wnętrze nakryte silnie spłaszczonym, pozornym sklepieniem kolebkowym. W tęczy o łuku odcinkowym znajduje się fazowana belka na dwóch ozdobnych wspornikach, a na niej umiejscowiony jest krucyfiks barokowy z poł. w. XVIII.
Okna i wejścia zamknięte są odcinkami łuku, ponadto w przęśle zach. okulusy. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach, z parapetem występującym trójbocznie w części środkowej, dzielonym płycinami z ozdobnie wycinaną listwą u dołu. W wejściach do kruchty południowej i zakrystii drzwi klepkowe, ćwiekowane, w tych ostatnich barokowy zamek, zapewne z czasu budowy. W pn-zach narożu zakrystii kaptur kominka, półokrągły, przechodzący ku górze w formę cylindryczną, z gzymsami i profilami. Na zewnątrz dolna część elewacji, nad kamiennym cokołem, licowana cegłą (1882), wyżej konstrukcja drewniana o układzie prostokątów, miejscami urozmaicona skośnymi belkami; elewacja zachodnia oszalowana deskami. W elewacji wsch. prezbiterium wnęka przesklepiona odcinkiem łuku. Gzymsy koronujące drewniane, profilowane szczyty obwiedzione deskami.
Dachy dwuspadowe, nad prezbiterium od wsch. trójpołaciowy, nad zakrystią pulpitowy; kryte dachówką. Przy wsch. szczycie nawy kwadratowa wieżyczka na sygnaturkę, podbita blachą.
Nad zach. częścią nawy nadbudowana czworoboczna wieża z puklastym zadaszeniem i ośmioboczną ślepą latarnią, oszalowana, nakryta dzwonowym hełmem pokrytym dachówką, na którym chorągiewka z datą 1916. Na jednej z belek konstrukcji data 1771, zapewne odnosząca się do wzniesienia wieży."
Nie ulega wątpliwości, że ołtarz główny jest dziełem wczesnobarokowym z ok. 1640 roku. Został on przemalowany przez Lugarda z Glatz Kłodzko) w 1865 roku, konserwowany natomiast był przez Barbarę Szczypiorską w 1965-6. Ołtarz posiada dekorację snycerską chrząstkowo - małżowinową, ujęty korynckimi kolumnami i uchami. Kolumny oplecione są winną latoroślą, z maskami w kiściach owoców na dolnej części trzonów i popiersiami aniołów trzymających kartusze na podstawach kolumn, dźwigających fragmenty belkowania i woluty przerwanego naczółka, w uchach półpostacie aniołów; konchowe nisze, w których rzeźby śś. Jakuba Starszego i Jana Ewangelisty. Na belkowaniu figury śś. biskupa i Wacława; obrazy współczesne ołtarzowi.
W polu głównym Koronacja N. P. Marii (przemalowany), być może warsztat Bartłomieja Strobla, w dolnej strefie apostołowie i trzy niewiasty w strojach dworskich wokół pustego sarkofagu, w górnej scena koronacji, nawiązująca także do kompozycji o tym temacie Hermana Hana; w zwieńczeniu obraz Chrustusa jako Fons Vitae (zwany też Siedem Sakramentów św.) będący uproszczoną repliką pelplińskiego pierwowzoru.
" Ołtarze boczne usytuowane przy tęczy, późnobarokowe z ok. 1742 roku, konserwowane także przez Barbarę Szczypiorską w latach 1961-71, z ornamentyką późnobarokową akantowo - kwiatową i dorobioną w stylu rokoka, ujęte korynckimi kolumnami, ażurowymi uchami oraz walutowymi spływami w zwieńczeniu, w lewym zwieńczeniu rzeźby śś. Katarzyny i Barbary, dwóch pottów oraz hierogram Maria w glorii; obrazy: w polu głównym św. Józef z Dzieciątkiem (w. XX), w zwieńczeniu św. Roch(w. XX). W prawym zwieńczeniu rzeźby śś. Bernarda i Benedykta, dwóch puttów oraz litery IHS w glorii; obrazy: w polu środkowym św. Pielgrzym koniec wieku XIX, W ZWIEŃCZENIU Matka Boska z Dzieciątkiem (w. XX).
Przy prz. ścianie nawy znajduje się jeszcze jeden ołtarz, wczesnobarokowy 1630-40, stiukowy, częściowo przekształcany w XIX wieku, z parą konelowanych kolumn i uchami małżowinowymi z główkami aniołków, gipsowym wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej w polu środkowym oraz płaskorzeźbionym popiersiem Boga Ojca w uszatym obramieniu z rzeźbami dwóch zakonników 2 poł. w. XVIII, w zwieńczeniu.
Przez chwilę przyglądam się ambonce i zastanawiam się nad tym ile to czasu i serca można włożyć w dopracowanie każdego szczegółu.
" Ambona barokowa 2. poł. w. XVII; korpus rozczłonkowany kolumienkami i płycinami z mal. Postaciami czterech ewangelistów, w płycinie parapetu schodów Chrystus dźwigający krzyż, w zaplecku Chrystus Dobry Pasterz, przemalowane. Chrzcielnica barokowa w. XVIII, z rzeźbą św. Jana Chrzciciela na pokrywie i współczesną ośmioboczną misą cynową. Kropielnica kamienna w. XVII-XVIII, z płaskorzeźbionym krzyżem w glorii. Ławy i balustrada komunijna przed ołtarzem głównym w. XVIII. Feretron w. XVIII, z obrazami św. Jadwigi i nierozpoznanej zakonnicy (przemalowanymi). Rama feretronu rokokowa 2.poł.w.XVIII. Obrazy barokowe: 1. Ostatnia Wieczerza ok. poł. w. XVII, konserwowany 1966, mal. przez naśladowcę obrazu z ołtarza Siedmiu Sakramentów św. z katedry w Pelplinie ( dawniej w predelli ołtarza głównego, obecnie przechowywany na plebani ); 2. śś. Jakub Starszy i Mikołaj, 2.poł.wXVII, z postaciami świętych na pierwszym planie i siedzącą na obłokach Matką Boską koronowaną przez Dzieciątko w strefie górnej. Krzyż procesyjny ludowy w. XIX. Monstrancja barokowa w. XVII/XVIII, z cechą miejską Gdańska i imienną Zygfryda Ornstera ( czynna 1691-1735 ); na stopie nakładane medaliony z przedstawieniami Chrystusa Salvadora, N.P. Marii Służebnicy Pańskiej, N.P. Marii Matki Ocalenia i św. Ignacego Loyoli, na ramionach bocznych figurki śś. Mikołaja i Jakuba Starszego, promienista gloria zwieńczona krucyfiksem i monogramem IHS. Kielich barokowy ok. 1680, z cechą miejską Gdańska i imienną Piotra Rohdego II ( czynny 1654-89 ), zdobiony wieńcem repusowanych kwiatów na stopie i liśćmi akantu na gruszkowatym nodusie. Krzyże ołtarzowe: 1. Drewniany rokokowy 2.poł.w.XVIII.; 2. drewniany klasycystyczny 1.poł.w.XIX; 3. żeliwny 2.poł.w.XIX. Lichtarze: 1-2. mosiężne w. XVI, na lwich łapach; 3-10. cynowe w. XVIII. świecznik wiszący mosiężny, osiemnastoramienny, z lwem podtrzymującym kartusz z datą 1843, literami T B i gmerkiem. Dzwon odlany 1572 przez Hansa Barnstropa, z imionami fundatorów i dwiema plakietkami z Matką Boską z Dzieciątkiem."
W kościele jest też baldachim na którego podniebieniu znajduje się Duch św. w postaci gołębicy.

Z mechowskim kościołem swoje losy związał społecznik, kaszubski poseł w sejmie pruskim, ksiądz proboszcz Bolesław Witkowski. To on zakładał młodzieżowe towarzystwa, krzewił polską oświatę. Zasłynął jako niezwykle skuteczny zielarz.
Był on proboszczem w Mechowie od roku 1895 w odrodzonej Polsce otrzymał Krzyż Oficerski Polonia Restituta. To jego męczeńska krew zakrzepła w pobliskich Piaśnickich Lasach jesienią 1939r. Przed ks. Witkowskim długie lata działał w Mechowie ks. Teofil Bączkowski, żarliwy patriota i społecznik. Założył we wsi Kółko Rolnicze, dbał o podniesienie kultury rolnej, przeciwstawiał się germanizacji. Prześladowany był on przez władze pruskie i usunięty w 1877r. z probostwa, wówczas ukrywał się u chłopów.
Kościół p.w. św. św. Jakuba i Mikołaja w Mechowie, ze względu na swoje odosobnienie, sprzyja duchowej refleksji. świątynia ta przetrwała zapewne do dziś dzięki ogromnemu zaangażowaniu wiernych i troskliwości kapłanów.
Granice parafii zmieniały się kilkakrotnie:
W XVII wieku, samodzielna dotąd wspólnota w Starzynie, do czasu ponownej jej erekcji 18 stycznia 1888r. należała do Mechowa, zaś od 1949r. do 20 września 1977r. - odzyskany po drugiej wojnie światowej poewangelidzki kościół w Leśniewie pełnił rolę świątyni filialnej. Również przynależność diecezjalna wspólnoty mechowskiej zmieniła się dwukrotnie: 20 listopada 1818r. został utworzony apostolski wikariat pomorski, który 16 lipca 1821r. na mocy bulli papieskiej " De salute animarium" został włączony do diecezji chełmińskiej, a od 22 marca 1992r. Mechowo znajduje się w archidiecezji gdańskiej.
świadectwem pobożności i żywej wiary tej społeczności są liczne krzyże oraz kapliczki przydrożne i przydomowe ( w Mechowie są kapliczki poświęcone Najświętszemu Sercu Jezusowemu, św. Józefowi i Matce Bożej Królowej Nieba, a w Darżlubiu św. Stanisławowi Kostce i św. Rozalii). Są one także znakiem gorliwości pracujących tu kapłanów ( w pewnych okresach byli tu także wikariusze ). Kroniki odnotowują nazwiska następujących proboszczów: ks. Reinoldus Gemkaw, o. Bartłomiej - cysters, ks. Jan Busch, ks. Marcin Kwitosicz, ks. Baltazar Marouart, ks. Mateusz Bukliński, o. Dionizy Gropman - cysters, o. Mikołaj Lerchenfeldt - cysters, ks. Józef Dombrowski, ks. Franciszek Ciesielski, ks. Andrzej Netzell, ks. Teofil Bączkowski ( wielki obrońca polskości ), ks. Piotr Dunajski, ks. Bolesław Witkowski, założyciel Banku Ludowego dla ludności nadmorskiej, poseł do Sejmu Konstytucyjnego w Warszwie, ks. Ernest Laws, ks. Feliks Fischoender, ks. Edmund Fleming, ks. Walerian Labens, ks. Kazimierz Głowacki, ks. Jan Pliszka, ks. Kanonik Zygmunt Trella i od grudnia 2004 roku ks. Krzysztof Kiwitt
Parafia tworzy jedną wielką rodzinę, w której działają następujące grupy duszpasterskie: Żywy Różaniec, ministranci, schola dziecięca, Trzeci Zakon św. Franciszka, Rodzina Pielgrzymów Kaszubskich i Rada Parafialna.”

Kopalnia wiedzy o kościele i parafii. :shock:
 
     
Kubuś2001 

Pomógł: 3 razy
Dołączył: 01 Lip 2009
Posty: 235
Skąd: Kaszuby
Wysłany: 2009-08-06, 20:14   

Na odwrocie napis:

PELPLIN - WĄBRZEŹNO
23-grudzień-25
1938

na
PAMIĄTKĘ
25-LECIA
KAPŁAŃSTWA
X. mgr J.K. GŁOWACKI

Mechowa
23-grudzień-25
1958
 
     
konto usunięte
[Usunięty]

Wysłany: 2009-08-07, 08:32   

ładnie ładnie
 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Nie możesz ściągać załączników na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Template justBLUE created by geman

PRchecker.info
Strona wygenerowana w 0,05 sekundy. Zapytań do SQL: 14